LUNENBERG.INFO
Blog Layout
Nov 15, 2020
Kikki de kargodoor
Kargadoor
Christiaan Smit (1865-1940), beter bekend als Kikki, Kiki, of Kikkie, was kar-ga-door. Hij hielp om handkarren over de brug te trekken, omhoog met behulp van een touw, omlaag door te remmen met behulp van een haak die aan het touw vastzat.
Handkarren
Tot de Tweede Wereldoorlog waren handkarren een belangrijk transportmiddel. Om te beginnen voor de straatventers waarvan Amsterdam er in 1929 ruim 4000 telde. De meest frequente handel was vis (900 venters). Daarnaast handelden 800 venters in bloemen, 600 in fruit, 470 in groente en aardappelen en 420 in ijs.
Handkarren werden ook gebruikt door ambachtslieden. De glazenwasser, de timmerman, en de schilder, allemaal hadden ze hun kar om hun werk te doen. Daarnaast boden de voddenboer en de scharensliep met hun karren hun diensten aan. En handkarren werden ook gebruikt om zieken te verplaatsen en om te verhuizen.
De vele Amsterdamse bruggen waren een lastig obstakel voor de handkarren met hun dikwijls zware vrachten, en het ging nog wel eens mis. Menige brug had dan ook zijn vaste kargadoor die tegen vergoeding van een paar centen hielp om een handkar veilig over de brug te krijgen.
Reesluis en Prinsensluis
Veertig jaar lang was de Reesluis Kikki’s werkterrein. Toen kwam de Prinsensluis beschikbaar die dichter bij zijn onderkomen in de Boomstraat lag. Daar vierde Kikki zijn 50-jarig jubileum als “Bruggentrekker”.
Twee eigenschappen van Kikki worden dikwijls genoemd. Hij kon creatief vloeken, wat vooral bij kinderen populair was, en hij kon goed innemen. Hij combineerde graag het nuttige met het aangename en vanuit Slijterij de Grote Slok, tegenover de Reestraat, kon hij de brug in de gaten houden, terwijl hij met zijn verdiende geld de nodige borrels nuttigde. Toen hij zijn werkterrein verplaatste naar de Prinsensluis, werd café het Bruine Paard zijn vaste stek.
Verder lezen: www.tussentaalenbeeld.nl; https://www.ois.amsterdam.nl; https://www.amsterdam.nl/stadsarchief
Follow Us
Op nr. 40 in de Sint Jacobsstraat is deze gevelsteen te zien. Hier woonde van 1660 tot 1691 Hendrick Ameshoff die uit Bentheim, net over de grens bij Enschede, kwam. Vermoedelijk handelde Hendrick in het zandsteen dat rond Bentheim werd gedolven en in Amsterdam erg gewild was.
In 1663 verhuisde Jacomijntje Pieters van Middelburg naar Amsterdam. Daar had haar man Pieter Cornelisz. Plockhoy zich na enige rondzwervingen in Engeland en Ierland gevestigd. Enkele jaren later woonde Jacomijntje in het Doopsgezinde armenhofje De Hoeksteen in de Oude Looiersstraat. Wat was er gebeurd?
In de Eerste Passeerdersdwarsstraat 51-65 staat het oudste nog bestaande Nederlandse voorbeeld van philantropische (sociale) woningbouw, bestemd voor arbeiders (het lichte complex rechts op de tekening). Het is in 1853 gebouwd door de architect Hendrik Hana in opdracht van de een jaar eerder opgerichte Vereeniging ten behoeve der Arbeidersklasse. Het is een klein complex van twaalf woningen, dat bedoeld was als een model voor grotere projecten.
Hendrik Laurensz. Spieg(h)el was een van de belangrijkste Amsterdamse schrijvers en dichters uit de tweede helft van de 16e-eeuw en mede-oprichter van de rederijkerskamer De Eglantier. Rond 1600 liet hij door architect Hendrick de Keyser het huis op de afbeelding hierboven bouwen. Het stond aan de buitenzijde van het Singel. De stadsmuur was
Op het huidige Muntplein, waar Singel en Amstel elkaar ontmoeten, stond oorspronkelijk de Regulierspoort. Deze stadspoort, gebouwd rond 1485, was een van de drie hoofdpoorten van middeleeuws Amsterdam. De naam van de poort komt van het nabijgelegen Reguliersklooster.
In de middeleeuwen was Amsterdam een houten stad. In 1421 en 1452 waren er twee grote stadsbranden in Amsterdam. Precieze gegevens ontbreken, maar in 1421 zou meer dan een derde van de toen jonge stad verloren zijn gegaan. Zeker is dat de Nieuwe Kerk, de Heilige Stede, het Sint-Elisabethgasthuis, het Stadhuis en tenminste één huis in de Kalverstraat in vlammen opgingen.
Mijn blogjes gaan eigenlijk altijd over onderwerpen waarvan nog iets terug te zien is in Amsterdam. Maar deze keer zou je daar voor naar Napels moeten gaan. Ik heb het in dit blogje over een schilderij dat Margriet Boelen in 1512 schonk aan het Kartuizer Klooster.
Ooit stonden er op het perceel Keizersgracht 493 een koetshuis en stallen. Ze hoorden bij het dubbele woonhuis van burgemeester Andries de Graeff (1611 - 1678) op Herengracht 446, in de Gouden Bocht. Dit stadspaleis staat er nog steeds. Via de tussenliggende tuin kon de burgemeester van zijn woonhuis naar het koetshuis lopen. De Graeff was
Als je door het Vondelpark van Amsterdam-West naar Amsterdam-Zuid wilt, kun je verschillende routes nemen. Een daarvan is door de Rijtuigenhof. De Rijtuigenhof is genoemd naar de Amsterdamsche Rijtuig Maatschappij die vanaf de tweede helft van de 19-eeuw een groot terrein in deze buurt beheerde.
In de tweede helft van de 19e-eeuw nam de gemeente Amsterdam diverse private ondernemingen over, zoals gas- en drinkwaterbedrijven. Daarnaast reorganiseerde de gemeente haar al bestaande taken, waaronder de geneeskundige armenzorg en de politie.